The Proceeding of The 1st International Conference on Sociology Education

UPI International Conference on Sociology Education (UPI ICSE) 2015 is the first conference held by Sociology Education Study Program, Universitas Pendidikan Indonesia, on October 12, 2015. The theme of UPI ICSE 2015 is “Education for Sustainability Development and Empowering Community”, and we indeed welcome many insights from educators, researchers, artists, scholars, managers, graduate students and sociologists from different part of the worlds to present and discuss their research, developments and innovations in the fields of Sociology. The theme is to focus on the key role of education in all aspects of life, particularly in relation to develop sustainability and community empowerment. The papers in this volume have a wide range of topics, which are ethno pedagogy, ethnic relations, culture and changes, gender and human rights, identity and social cohesion, sociology of gender, social security and public health, collective behavior and social movements, and many others

DiGreC (Diachrony of Greek Case) treebank

A morphosyntactically and semantically annotated corpus of selected sentences from texts throughout the history of the Greek language, produced by the AHRC-funded project “Investigating Variation and Change: Case in Diachrony

Kajian penilaian terhadap tahap penggunaan kawasan lapang kejiranan di Kuching dan kesannya ke atas interaksi sosial

Pada 20 September 2005, Majlis Pembangunan Sosial dan Urbanisasi di bawah Kementerian Pembangunan Sosial dan Urbanisasi, telah memberi mandat kepada Fakulti Sains Sosial, Universiti Malaysia Sarawak untuk melaksanakan kajian tentang penggunaan ruang lapang kejiranan di Kuching dan peranannya dalam interaksi sosial masyarakat. Kajian telah dijalankan terhadap ruang lapang kejiranan yang terletak di bawah tiga buah Pihak Berkuasa Tempatan (PBT), iaitu Dewan Bandaraya Kuching Utara (DBKU), Majlis Bandaraya Kuching Selatan (MBKS) dan Majlis Perbandaran Padawan. Penelitian yang dijalankan selama dua tahun ini melibatkan 30 ruang lapang kejiranan; 18 di MBKS, 7 di DBKU dan 5 di MPP. Kaedah kajian kuantitatif dan kualitatif telah digunapakai untuk mengumpul serta menganalisis data tersebut. Seramai 1704 responden telah dikenalpasti dan ditemubual bagi memenuhi objektif kajian ini. Laporan akhir ini mengandungi 6 bab. Bab 1 memberi penerangan tentang latar belakang kajian, objektif serta methodologi yang digunakan di dalam kajian ini. Bab 2 menjelaskan amalan pembangunan ruang lapang di Sarawak manakala bab 3 memberi maklumat tentang latar belakang responden. Maklumat tentang penggunaan ruang lapang kejiranan serta hasil inventori dibentangkan di dalam Bab 4, diikuti dengan Bab 5 yang merumuskan dapatan yang diperolehi dalam Bab 3 dan Bab 4. Laporan ini diakhiri dengan Bab 6 yang menyenaraikan masalah yang dikenalpasti serta cadangan pembaikan. Diharap cadangan yang diutarakan di dalam laporan ini dapat dimanfaatkan oleh pihak yang terlibat secara langsung atau tidak langsung dalam pembangunan ruang lapang kejiranan di Sarawak pada masa hadapan